Perth - Sydney - Melbourne

Hey iedereen,

Ik had beloofd om wat sneller een nieuw verslag te schrijven, dat is niet helemaal gelukt, maar dat komt vooral omdat ik het te druk heb met leuke dingen doen :)

Perth (6 juni - 29 juli)

Mijn laatste verslag sloot ik af met de mededeling dat Elena en ik werk hadden gevonden als schoonmakers. Dit begon allemaal prima, maar was uiteindelijk diepe ellende. De eerste dagen gingen prima, we moesten bij mensen thuis schoonmaken en toen we klaar waren was iedereen tevreden. De vierde dag begon de ellende: we moesten een huis poetsen voor een real estate agent. Het was een end of lease clean, wat betekent dat het huis er uit moet zien alsof het splinternieuw is en er nooit iemand gewoond heeft. We dachten aan het eind van de dag dat we prima hadden gewerkt maar een dag later kwamen de klachten binnen via onze baas. De real estate agent had gebeld, gemaild, nog meer gemaild, vervolgens foto's gemaakt en die gemaild en onze baas was niet al te blij met ons dus kregen we een enorme preek over hoe we moesten schoonmaken. De volgende dag moesten we weer een end of lease clean doen. We hadden maar een beperkt aantal uren en zeiden tegen de eigenaar dat we waarschijnlijk niet genoeg tijd zouden hebben voor al de dingen die gedaan moesten worden. Hij zei dat hij dat niet erg vond, maar de volgende dag kwam er een klacht van hem binnen.
Toen kwam de ergste dag: we moesten een appartement schoonmaken van een man die dreigde te worden uitgezet, omdat zijn huis zo smerig was. Er was meer dan een jaar niet schoongemaakt in dat huis en het was op z'n zachtst gezegd de grootste ranzigheid die ik ooit heb gezien. In de keuken lagen op z'n minst 40 lege melkflessen en andere rotzooi en zat het vol met vliegjes, in de huiskamer was de eikenhouten salontafel letterlijk zwart van het vuil, het laken waarop deze persoon sliep was ooit wit maar had nu een donkergrijze kleur, het hele huis was bezaaid met sigarettenpeuken, in een slaapkamer kon je niet binnen omdat er zoveel troep op de vloer lag en de details over de badkamer zal ik jullie besparen aangezien ik daar zelf liever niet meer aan denk. We hadden boterhammen bij om te ontbijten en te lunchen maar we kregen amper iets naar binnen, in zo'n omgeving verdwijnt je eetlust vanzelf.
We zijn begonnen met alle troep weg te gooien en spullen in vuilniszakken te stoppen, 2 uur later hadden we 25 volle vuilniszakken met vuil en 15 vuilniszakken vol kleding en andere spullen. Rond een uur of 4 's middags waren de slaapkamers klaar, Elena was bezig met de badkamer en ik met de keuken en toen kwam onze baas langs... Hij kwam kijken hoe we aan het werk waren en was not amused. Hij ging overal met z'n vinger over, vond letterlijk een stofje en zei vervolgens doodleuk: 'hier ligt nog een stofje, dit is dus maar voor 80% schoongemaakt'. Ik had het liefst z'n hoofd in die smerige wc geduwd...
Aan het eind van de dag (we waren om 7.30 uur begonnen en om 23.00 uur waren we ein-de-lijk klaar) was ik er zo klaar mee dat ik heb besloten om ontslag te nemen. Ik ben niet naar Australie gekomen om te luisteren naar schoonmaakadvies van iemand die andere mensen niet eens een hand durft te geven. Daarnaast had ik al te horen gekregen dat ik aan de slag kon aan de receptie in mijn hostel, dus de beslissing was snel genomen :)

In de twee weken die ik daarna moest wachten tot ik aan de slag kon in het hostel, heb ik vooral de toerist uitgehangen. We zijn een paar keer naar het strand geweest, lang leve winter in Perth, het is hier namelijk lekker 25 graden. Een van die middagen op het strand was een behoorlijke rampendag. Het begon met het verliezen van mijn telefoon. Ik stond op de rotsen, stapte van de ene op de andere rots en m'n telefoon gleed uit m'n zak tussen de rotsen. We konden hem niet meer zien en het was te diep om naar beneden te klimmen. Toen we probeerden te bellen konden we hem frustrerend genoeg wel horen, maar het was een verloren zaak. Daarna gingen de jongens door met vissen (zonder iets te vangen, maar dat terzijde) en na een tijdje kwam de lijn vast te zitten tussen de rotsen. Arnaud (een franse jongen) dacht wel even naar beneden te klimmen en de lijn los te maken. Dit lukte, alleen had hij net de pech dat er een enorme golf op hem afkwam waardoor hij met z'n hoofd tegen de rotsen sloeg. Hij had een behoorlijke snee in z'n gezicht dus we besloten om naar huis te gaan en hem naar het ziekenhuis te brengen. Bij de auto aangekomen bleek de accu leeg te zijn omdat Arnaud de lichten was vergeten uit te doen. Godzijdank zijn Australiers de meest behulpzame mensen die ik ooit heb meegemaakt. We vonden een jongen waarvan we de auto wel mochten lenen om onze auto met startkabels weer aan de praat te krijgen. Hij gaf ons de sleutels, zei ons dat we de auto ff netjes moesten parkeren als we klaar waren en vertrok om te gaan surfen. Eind goed al goed :)

Na 2 weken van vakantie vieren begon ik met werken in m'n hostel. Elke dag moest ik om 8.30 de receptie openen, om 10 uur nam de baas het over en moest ik het hele hostel schoonmaken. Om de dag moest ik ook 's avonds om 17.00 uur de receptie openen en was ik nightmanager. Dit betekende dat de hosteltelefoon doorgeschakeld was naar mijn gsm en ik de hele nacht degene was die verantwoordelijk was voor alles. Klinkt misschien spannend, maar in de praktijk ben ik maar 1x gebeld om 2.30 's nachts en daar werd ik toen niet eens wakker van. Het werk was best prima, maar ondertussen zat ik al 6 weken in Perth en was ik de stad behoorlijk beu. Behalve een paar mooie stranden is er in Perth nl niet zo heel veel te doen, zeker als het winter is, en door m'n werk zat ik behoorlijk vast in het hostel. Na een week heb ik besloten dat het tijd was voor een nieuwe stad en heb ik m'n baas laten weten dat ik 10 dagen later zou vertrekken. De volgende dag heb ik m'n vluchten geboekt naar Sydney waar ik 6 dagen zou blijven om even de toerist uit te hangen en daarna vlieg ik door naar Melbourne.
Na ruim 2 weken werken in het hostel was het tijd om m'n tas te pakken. Elena en Matze hebben me naar het vliegveld gebracht en toen was het tijd om Sydney onveilig te maken!

Sydney (30 juli - 4 augustus)

De vlucht naar Sydney was prima, al betekende het een korte nacht. Ik vloog om 23.40, de vlucht duurde 4 uur en omdat ik van west naar oost vloog sloeg ik 2 uur over, dus om 6 uur 's morgens kwam ik aan. Ik boekte een shuttle naar m'n hostel en dat liep minder soepel. De bus zou er binnen 20 minuten zijn om me naar m'n hostel te brengen, maar ik heb uiteindelijk 2,5 uur in de kou staan wachten. Toen de bus er eenmaal was bleek de chauffeur nogal een aparte rijstijl te hebben. Het koste een uur om mijn hostel te vinden en in dat uur hadden we 2x bijna een aanrijding en werden er een aantal rode stoplichten genegeerd. Eenmaal in mijn hostel aangekomen was ik opgelucht dat ik nog leefde, maar vooral ontzettend moe. Ik heb dus eerst maar een dutje gedaan :)
's Middags ben ik meteen de stad ingegaan. De manager van het hostel had me een aantal tips gegeven maar uiteraard wilde ik als eerste het Opera house zien! 's Avonds was het Mad Monday in het hostel en de avond deed z'n naam eer aan (a). De volgende dag heb ik een rondleiding gedaan, dit was erg interessant, en 's avonds zijn we weer op stap geweest. Op woensdag ben ik met 4 jongens naar Manley beach geweest en 's avonds heb ik het maar een keer rustig aan gedaan. Op donderdag heb ik Darling Harbour bezocht en daarna de Harbour Bridge beklommen en 's avonds heb ik Jose gezien. Jose had ik in Perth ontmoet en vandaag was z'n verjaardag, dus dat betekende weer op stap :) Op vrijdag ben ik naar Bondi Beach gegaan en 's avonds zijn we weer op stap geweest. Zaterdag was een zeer relaxte dag, ik heb eerst uitgeslapen, daarna m'n tas gepakt en om 5 uur kwam de shuttle me ophalen (gelukkig was het deze keer een andere chauffeur...) Sydney was fantastisch en de kans is groot dat ik nog een keer terugga!

Melbourne (4 augustus - nu)

Afgelopen zaterdag ben ik aangekomen in Melbourne, hier zaten al 3 mensen die ik in Cairns heb leren kennen dus dat was meteen goed. Aangezien het zaterdagavond was kreeg ik geen tijd om even bij te komen van m'n vlucht, in plaats daarvan kreeg ik meteen bier in m'n handen geduwd en gingen we op stap: prima manier om in Melbourne te beginnen :D
M'n plan in Melbourne is om weer op banenjacht te gaan, wat ik hoor van iedereen in m'n hostel is dat dat niet al te moeilijk moet zijn. Vanavond komt Elena ook naar Melbourne dus dat komt helemaal goed.