Melbourne

Hey iedereen!

Hier weer een verslagje over mijn belevenissen. Ik heb de afgelopen 5 weken in Melbourne gezeten en heb me prima vermaakt :)

Melbourne (4 augustus – 11 september)

Nadat ik in Sydney een week lang de toerist heb uitgehangen ben ik in Melbourne meteen fanatiek op zoek gegaan naar een baan. Ik hoorde van iedereen in het hostel dat de banen hier voor het oprapen liggen maar dat bleek in de praktijk toch tegen te vallen. Nadat ik een week lang het internet had afgestruind op zoek naar baantjes, straten met cafe's en restaurants had gebombardeerd met m'n cv en me had ingeschreven bij een aantal verschillende uitzendbureau's, zat er nog steeds niet echt schot in de zaak.

Ondertussen was Elena ook gearriveerd in Melbourne en na een week van banenjacht vond ze dat ik afleiding nodig had en zijn we naar de Eureka-toren geweest. Dit is het hoogste gebouw van Melbourne en je hebt hier 360 graden uitzicht over de stad. Na de Eureka-toren zijn we we naar St. Kilda geweest, om de pinguins te bekijken. Rond zonsondergang komen er namelijk mini-pinguins het strand op. Uiteindelijk hebben we bijna 2 uur in de kou zitten wachten op de pinguins en toen was het zo donker dat we ze amper konden zien, maar goed, we hebben ze wel gezien!
Dezelfde dag leek er eindelijk wat te gebeuren op baangebied, ik kreeg telefoon van wat ik dacht dat een uitzendbureau was, met de vraag of ik de volgende dag langs kon komen. De volgende dag bleek een grote teleurstelling, het bureau was geen uitzendbureau maar deed zich op het internet voor alsof ze een baan voor je konden regelen. In de praktijk wilden ze alleen de uitbetaling van m'n salaris regelen (zodra ik zelf een baan gevonden had) zodat zij daar aan zouden verdienen en voor mij zou het zogenaamd ook voordeliger zijn. Ze wilden meteen al m'n gegevens, tot visa- en bank-gegevens aan toe en ik vertrouwde het niet echt. Uiteindelijk heb ik alle formulieren meegenomen naar huis om het 'thuis op m'n gemakje door te lezen' en ben ik naar huis gegaan. Ik kreeg nog te horen dat ik niet kon worden ingeschreven voordat ik al m'n gegevens had doorgegeven, maar daar zat ik ook niet echt op te wachten.

Die avond had ik een trial in een restaurantje. Een trial duurt maar een paar uur en na 2 uur in de bediening te hebben gewerkt kreeg ik te horen dat ik later die week terug mocht komen voor een (betaalde!) dienst van 6 uur en dat ik dan ook de bar moest draaien. Een paar dagen later werd ik achter de bar gezet en er werd van me verwacht dat ik alle 12 verschillende soorten koffie zonder uitleg meteen kon fabriceren. Nou weet ik best wel hoe je koffie moet maken, maar een koffie verkeerd hier wordt compleet anders bereid dan ik gewend was en de rest van het personeel was niet bepaald behulpzaam. De avond liep op niks uit en aan het eind van de avond kreeg ik te horen dat ze nog een aantal andere mensen hadden die voor een trial kwamen en dat ik na het weekend telefoon zou krijgen en dat ik dan zou horen of ze een positie voor me hadden. Met andere woorden: houdoe en bedankt.

Gelukkig had ik eerder die dag ook telefoon gekregen van een echt uitzendbureau voor callcenterwerk, met de vraag of ik langs kon komen voor een gesprek en een aantal tests. De volgende dag ben ik bij hun langsgegaan en de tests gingen perfect en in het gesprek kreeg ik te horen dat ik die middag meteen langs kon bij een bedrijf voor een groepsinterview. Dit groepsinterview was nogal belachelijk, we moesten een niet bestaand product promoten en het had allemaal weinig te maken met callcenterwerk (of kan iemand mij de link uitleggen tussen de promotie van helicopter-voetbal en klantvriendelijkheid..?), maar blijkbaar heb ik toch iets goed gedaan daar want de volgende dag kreeg ik te horen dat ik was aangenomen! Ben, Laura en Tony uit m'n hostel gaan hier ook aan de slag en dinsdag werden we alle 4 verwacht voor onze eerste trainingsdag. De training duurt 3 dagen en hierna gaan we in ieder geval voor 2 weken aan de slag.

Op dinsdag startte de training bij het bedrijf BMS Telecorp. Dit is een callcenter dat werkt voor een aantal verschillende bedrijven en wij gaan aan de slag voor Energy Australia. De training bleek verschrikkelijk te zijn. Van de 7 uur kregen we ruim 6 uur lang informatie naar ons toegegooid en bij elk onderwerp werd vermeld dat 'vooral dit erg belangrijk is'. Af en toe kregen we een paar minuten om ons cursusboek te lezen en dit ging gepaard met de mededeling: 'ok jongens, jullie krijgen nu 10 minuten om je cursusboek te lezen, probeer tot pagina 40 te komen'. Nou lees ik best snel, maar 40 pagina's over gas en elektriciteit in 10 minuten is toch echt te hoog gegrepen.
De tweede dag was niet veel beter. We begonnen de dag eerst met een spelletjes 'wie ben ik' dat een uur duurde. Dit is een prima manier om de dag te breken en iedereen weer alert te krijgen, maar de dag hiermee beginnen is wat mij betreft pure tijdsverspilling. De hele dag was weer een bombardement van informatie en iedereen had aan het eind van de dag het idee dat we nog steeds niet veel wijzer waren geworden.
Donderdag had ik het punt van irritatie bereikt. Onze trainer bleef zichzelf maar tegenspreken en als er een vraag gesteld werd praatte hij in kringetjes en gaf hij niet echt een antwoord. Na hem hier een paar keer op te wijzen (tot groot vermaak van Laura en Ben) heb ik het maar opgegeven en me erbij neergelegd dat deze man een verschrikkelijke leraar is. Na 3 dagen van training had niemand nog echt een idee van wat we nou moesten gaan doen, maar daar zouden we waarschijnlijk snel genoeg achter komen.
Op vrijdag moesten we eindelijk 'de vloer op' wat betekende dat we moesten meeluisteren met gesprekken. Hier werd eindelijk duidelijk wat van ons verwacht werd en het bleek allemaal redelijk mee te vallen. 90% van de tijd krijg je een telefoontje van het hoofdkantoor, zij geven je alle informatie over de klant en vervolgens praat je je door je script heen en sluit je een contract af voor elektriciteit en/of gas. Na 2 uur meeluisteren moest ik zelf gaan bellen en m'n eerste gesprek was meteen een cadeautje: ik kreeg een tolk aan de lijn die elke zin die ik zei moest vertalen voor de klant. Een gesprek duurt normaal gesproken een kwartier/20 minuten, mijn eerste gesprek duurde ruim 3 kwartier :D
De eerste werkdag duurde maar 5 uur, dus om 14 uur begon op vrijdag het weekend al :)

In het weekend zijn we met een hele groep gaan bowlen en hier kwamen we Jason Darulo tegen! Hij was aan het bowlen in de baan naast ons. Foto's waren helaas niet toegestaan en later bleek dat we ook nog eens niet konden lasertaggen, omdat meneer de arena voor de hele avond had gereserveerd. Grr..

Op maandag begon de eerste echt werkweek. Ik had er na vrijdag wel enigszins vertrouwen in, maar de moeilijkheid van elke gesprek is dat je een campagne moet kiezen die bepaalt hoeveel korting je de klant geeft. Zodra ik hier doorheen was ging het gesprek altijd prima, maar er zat totaal geen logica in de campagnes dus het begin was altijd redelijk stressen en hopen dat ik het goede deed. Nadat ik op dinsdag nog steeds niet echt een antwoord op mijn vragen hierover kreeg besloot ik om de stress hierover maar op te geven en wat betreft de campagne maar gewoon te gokken. Dit werkte prima en resulteerde in stressvrije dagen :)
De week was niet al te spannend, elke dag lijkt op elkaar in een callcenter en aan het eind van de week was iedereen dan ook blij met z'n vrije weekend.

In het weekend ben ik met Jon (een Spaanse jongens) naar Healesville geweest. Hier zit een kleine dierentuin en hier hebben we eindelijk koala's en kangaroe's gezien! Het was een erg leuke dag die we op fabuleuze wijze hebben afgesloten. 's Avonds zijn Jon en ik namelijk naar Benji gaan kijken die die avond optrad als Crystal Decanter in eeen dragqueenshow! We arriveerder rond een uur of 10 in de bar en na een paar minuten wachten kwam een travestiet ons ophalen en zette ons neer op de eerste rij. Pas toen ik op m'n stoel zat zag ik dat de dragqueen Benji was. Hij/zij was totaal onherkenbaar, echt heel gaaf! Zie m'n facebook voor de foto's.

Op maandag begon de tweede week werken. Het werk is niet al te boeiend, maar het betaald goed en bijna iedereen hoopte dan ook dat hij/zij na deze week kon blijven. Vanaf het begin af aan was ons de indruk gegeven dat we wel konden blijven omdat ze bij BMS altijd mensen nodig hebben dus iedereen ging er half vanuit dat je wel kon blijven als je dat wilde. Op dinsdag een evaluatie van een van m'n gesprekken en m'n teamleider zei dat ze erg tevreden was, dus ik dacht dat ik gebakken zat. Ik heb m'n uitzendbureau 2x gebeld deze week om een antwoord te krijgen en zij wisten nog niks. Uiteindelijk kreeg ik donderdagavond pas telefoon dat ik helaas niet kon blijven en dat de dag erna m'n laatste dag zou zijn. Erg irritant dat ze dat zo laat pas lieten weten en behoorlijk onverwachts. De dag erna was dus m'n laatste dag en 's avonds heb ik besloten dat ik niet nog een keer weken lang in Melbourne wil rondhangen, zoekend naar een baan. Ik heb daarom die avond een ticket geboekt naar Sydney en op het moment dat ik dit schrijf zijn m'n spullen ingepakt en vetrek ik over 4 uur!

Afgelopen weekend was dus m'n laatste weekend hier en dat heb ik uiteraard goed gevierd. Zaterdagavond zijn we eerst naar een footy-wedstrijd geweest. Dit is een nogal vreemde sport op een rond veld met een soort van rugby-bal waarbij niet echt veel gebeurd. Het publiek was nogal tam (we hadden op z'n minst verwacht dat er toch wel gejuichd zou worden als er werd gescoord) en omdat we behoorlijk hoog in het stadion zaten was het behoorlijk koud. Na de 2e helft (van de 4) hebben we het opgegeven en zijn we terug naar het hostel gegaan voor een drankje. Dit 'drankje' resulteerde de volgende dag in mijn eerste kater in Australie... Al met al een waardig afscheid van Melbourne :)

Mijn plan is nu om in Sydney een baan te gaan zoeken, ik heb van verschillende mensen gehoord dat het daar iets makkelijker is dan hier. Aangezien ik me eerder in Sydney al prima heb vermaakt, maak ik me geen zorgen dat dat deze keer ook wel weer goedkomt :)