Sydney – Brisbane

Sydney (11 september – 25 september)

Zoals ik vorige keer al vertelde staat m'n reis op het moment nogal in het teken van werken. Nou heb je om te werken een baan nodig en de banenjacht in Australie is niet zo makkelijk als ik vooraf had gedacht. Nadat ik in Melbourne geen baan meer had ben ik naar Sydney gevlogen om daar een baan te zoeken. Ik heb het meteen serieus aangepakt. Ik heb het internet afgestruind en heb zelf een aantal advertenties op internet gezet met de mededeling dat ik op zoek ben naar een baan.

's Avonds kreeg al meteen een telefoontje. Het was een man die vroeg wat voor baan ik zocht. Ik zei dat ik het liefst een kantoorbaan wilde, bijvoorbeeld in en callcenter of aan een receptie, maar dat ik ook ervaring heb in de horeca. Zijn reactie was: 'Ok, wat denk je van modellenwerk?'. Ik was nogal verbaasd over deze vraag en zei dat ik geen model ben. 'Oh dat geeft niet, het zijn geen naaktfoto's'. Hier was ik nog verbaasder over en ik vroeg wat voor werk het dan was. 'Het is een bondage-fotoshoot een je krijgt cash betaald...'
Dit telefoontje staat met stip op 1 als het gaat om bizarre telefoontjes. Ik heb de man verteld dat dit niet echt mijn ding is en vervolgens zijn nummer in m'n telefoon opgeslagen als NIET OPNEMEN!!

De volgende dag ben ik weer verder gaan zoeken en heb ik een sollicitatie weten te regelen in iets dat leek op een winkel die panty's verkoopt. Ik werd de volgende dag al verwacht voor een gesprek. Het gesprek ging goed en de dag erna werd in verwacht in een winkelcentrum voor een trial. Na m'n gesprek ben ik dezelfde dag alvast even gaan kijken en de 'winkel' bleek een standje te zijn in de gang van het winkelcentrum. Maar goed, een baan is een baan. Het meisje dat stond te werken was erg aardig en we hebben het even over de baan gehad. Het klonk redelijk, maar het enige nadeel was dat je betaald krijgt op basis van hoeveel panty's je verkoopt. Tijdens m'n sollicitatiegesprek werd me verteld dat je gemiddeld 30 tot 35 paar panty's verkoopt, je krijgt $40 als basissalaris + $2,50 per panty, waarmee je op ruim $100 per dag uit zou komen. De verkoop van die dag was 20 paar, stukken minder dan me verteld was, maar goed, misschien was het gewoon een rustige dag...

De volgende dag werd ik dus verwacht voor m'n trial. Ik kwam aan en de stand werd door een of ander Chinees bemand, omdat de jongen waar ik mee zou werken even weg was. Hij zou over een minuut terug zijn maar ik heb uiteindelijk ruim 20 minuten op hem staan wachten, lekker professioneel... In die tijd heb ik wel even in zijn papieren geneusd en hij bleek die dag 9 paar panty's verkocht te hebben (in 6 uur tijd), niet al te best dus. Ik besloot om het een uur te geven en daarna te kijken wat ik er mee zou doen. In dit uur moest ik een gruwelijk lelijke panty dragen (of kan iemand mij uitleggen wat mooi is aan een gele panty met een print van een wereldkaart..?) en als een overijverige verkoopster elke vrouw en elke meisje bekogelen met informatie over de panty's. Er werd letterlijk van me verwacht dat ik tegen elk meisje dat voorbij liep zou zeggen: 'Hey-hoe-gaat-het-kijk-onze-panty's-ze-zijn-gemaakt-in-Italie-prima-kwaliteit-het-is-een-Engels-merk-zou-jou-erg-goed-staan'. De training zou 2 weken gaan duren, maar na een uur had ik al zo genoeg van die kerel en van z'n 'verkooptechnieken' dat ik hem heb verteld dat ik niet de persoon ben voor deze baan. Houdoe en bedankt!

Na nog meer zoeken werd het steeds duidelijker dat er in Sydney zeker niet meer banen te vinden zijn dan in Melbourne. Ik kreeg behoorlijk wat telefoontjes vanwege m'n advertentie op Gumtree, maar deze verliepen altijd hetzelfde: ze wilden een hele hoop informatie, wat voor werk zocht ik, hoelang ben ik beschikbaar, wat voor ervaring heb ik, en vervolgens eindigde het met 'ok, we hebben nu niks, maar zodra we iets hebben bellen we je'. Heel frustrerend. Ondertussen had ik het ook wel gezien in het hostel waar ik zat en samen met Jack (een Engelse jongen) heb ik toen besloten om naar Brisbane te vertrekken. We hebben eerst geprobeerd om een lift te regelen, maar dit lukte niet, dus toen hebben we een vliegticket geboekt voor een week later.

Op de dag dat we zouden vliegen liet Jack het ineens afweten. Ik hoorde van de hostelmanager dat hij 4 nachten had bijgeboekt en toen ik aan Jack vroeg of hij z'n spullen al had ingepakt, hing hij een heel wazig verhaal op over dat hij z'n zus had gesproken en dat zij hem had gezegd dat hij niet het vliegtuig naar Brisbane moest nemen maar de bus. Het kwam er op neer dat hij niet mee ging, ook al had hij z'n ticket al betaald (grappig detail was dat hij daarna wel volop klaagde over hoe duur Australie wel niet is). Achteraf hoorde ik dat hij bleef voor een meisje, beetje kinderachtig om daar over te liegen. Maar goed, uiteindelijk ben ik blij dat ik alleen naar Brisbane ben gekomen en niet met zo'n stuk verdriet :)

Brisbane (25 september - nu)

In Brisbane aangekomen ben ik meteen weer op banenjacht gegaan en op m'n eerste dag was het meteen raak! Om 10 uur kroop ik achter een computer, om 14 uur had ik een sollicitatiegesprek en om 15 uur was ik aangenomen in een callcenter. Een paar dagen later had ik training en alle informatie die we kregen was niet al te spannend. We moeten de hele dag mensen opbellen om ze elektriciteitscontracten aan te bieden en aangezien ik in Melbourne ook al 3 weken over elektriciteit had gepraat was het allemaal oud nieuws. Het enige nadeel van de baan is dat ik alleen betaald krijg als ik daadwerkelijk verkoop, maar dat zou volgens onze trainer allemaal wel goedkomen, rond de 5 a 6 verkopen op een dag was goed te doen volgens hem. Na het weekend was m'n eerste werkdag en omdat ik te vroeg was heb ik een rondje gelopen door het callcenter. Hier hingen enorme lijsten met statistieken van iedereen die er werkte en gemiddelde aantal verkopen was 2 a 3 per dag... Daarnaast waren er ook nog eens schrikbarend veel mensen met 1 of 0 verkopen Aangezien je niet betaald krijgt als je niet verkoopt heb ik besloten om hier niet eens aan te beginnen. Ik wil best werken, maar ik ga niet 9 uur lang mensen lastig vallen om vervolgens het risico te lopen met niks naar huis te gaan.
Ik was dus weer terug bij af maar een paar dagen later vond ik een baan in m'n hostel als schoonmaker. Jazeker, na 7,5 jaar op de Universiteit maakt Rebecca de plee schoon..! Ik werk hier fulltime, overdag maak ik alle kamers schoon en aan het eind van de dag de badkamers en ik krijg gratis accomodatie + salaris. Ik doe dit nu ondertussen al 4 weken en ik ben van plan om het in totaal 5 weken te doen. Ik moet dus nog 1 week werken en daarna vertrek ik uit Brisbane!

Gelukkig heb ik de afgelopen weken niet alleen maar gewerkt (wc's schoonmaken is niet echt de reden dat ik naar Australie ben gevlogen). Een aantal weken geleden heb ik ome Hubert een bezoekje gebracht (de broer van m'n oma) en dit was een erg gezellige middag.
Ook ben ik met een groepje naar Lone Pine Koala Sanctuary geweest. Hier zijn we met een koala op de foto geweest (zie m'n facebook voor de foto's) en hebben we kangaroes gevoerd. Die beesten waren behoorlijk lui, maar dat valt ze eigenlijk niet kwalijk te nemen, het enige wat ze hoeven te doen is lekker in de zon liggen en wachten tot een stel toeristen ze komt voeren.

Zoals ik al zei vertrek ik binnenkort uit Brisbane. Ik vlieg half november naar Cairns en vanaf daar wil ik in een paar weken afzakken langs de oostkust en dan vier ik oud en nieuw in Sydney!! Daarna zijn m'n plannen nog niet helemaal duidelijk, maar het staat wel vast dat ik ergens in januari naar Nieuw-Zeeland vlieg, want 1 februari vlieg ik vanaf Auckland terug naar Nederland :)